باسلام من یک سوال داشتم و دوست دارم دررابطه با سوالم...

کاربر ارجمند از اینکه به ما اعتماد کرده و «راسخون» را به عنوان منبع پاسخگویی به سؤالات خود برگزیدید، سپاسگزاریم. س:آیا بر کسى که از احکام شرعى و راه و روش امر به معروف آگاهى ندارد، امر به معروف واجب است؟ ج:همه مراجع: خیر واجب نیست ؛ ولى باید شرایط و مسائل امر به معروف را یاد بگیرد تا دچار اشتباه نگردد. امام، تحریر الوسیله، ج 1، القول فى شرایط وجوبهما، م 8 و توضیح‏المسائل، م 2791 ؛ سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، م 1271، الرابع ؛ بهجت، توضیح‏المسائل، م 1608 ؛ مکارم، استفتاءات، ج 2، س‏1383 ؛ دفتر: خامنه‏اى، وحید، تبریزى، نورى، صافى و فاضل. (رساله دانشجویی، سید مجتبی حسینی، کد: 485/500016) بر فرض وجود همه شرایط امر به معروف و نهی از منکر ، با این حال من خود را گناهکار می بینیم و در سطح ان نیستم که امر به نیکی کنم و فکر می کنم اگر در سطح رفتار، این کار را کنم درست باشد. اینکه بگویید که من خود را گناهکار می بینم و در سطح آن نیستم که امر به نیکی کنم و فکر می کنم در سطح رفتار این کار را کنم درست باشد. انجام این فریضه نیازمند شرایط و مراتبی است ؛ زمانی که شرایط انجام امر به معروف و نهی از منکر وجود داشته باشد فرد مسلمان موظف است به این فریضه اقدام نماید . این شرایط عبارتند از:الف) علم؛ آمر به معروف و ناهی از منکر باید معروف و منکر را بشناسد. ب) احتمال تأثیر؛ آمر و ناهی احتمال بدهد که امر به معروف و نهی از منکر تأثیر دارد. البته لازم نیست احتمال تأثیر حتما با همین گفتار و بالفعل باشد بلکه اگر من بگویم، شما بگوئید، دیگری نیز بگوید و در همین گفتن ما احتمال تأثیر بدهیم بر همه واجب است اقدام کنیم. ج) تکرار مرتکب؛ ترک کننده معروف و عامل به منکر، بر ادامه رفتار خویش اصرار داشته باشد. د) عدم مفسده؛ امر به معروف و نهی از منکر در گناهان کوچک موجب خسارت سنگین جانی، آبروئی و مالی نشود (البته در منکرات بزرگ و ریشه بر انداز و نیز در دفاع، این شرط مطرح نخواهد بود چرا که مصداق دو امر مقدس به نام جهاد و دفاع می شود.) مراحل و مراتب این فریضه نیز به ترتیب عبارتند از: ترک معاشرت، ارشاد زبانی، اتمام حجت و اقدام عملی. توجه داشته باشیم که: باید به دقت احکام شرعی مربوط به امربه معروف و نهی از منکر, موارد معروف و منکر یا شرایط وجوب مراتب آن و کیفیت اجرای نیکوی آن را دقیقایاد بگیریم. آمر به معروف و ناهی از منکر, خود ش دارای اخلاق پسندیده کند و حتی الامکان از شیوه های رفتاری آموزنده و خلاق استفاده کند. بهتراست امربه معروف و نهی از منکر, به طور متشکل و گروهی همراه با آموزش های لازم انجام گیرد. عدم تأثیر آنی و فوری , نباید ما را از انجام وظایف خود بازدارد. باید بکوشیم تا فرهنگ و پذیرش عمومی نسبت به امر به معروف و نهی از منکر را بالا برد. در جایی که ما مطمئن هستیم که شرایط امر به معروف موجود بوده و ما با به صورت صحیح آن را انجام داده ایم نباید از ناراحتی و یا پراکنده گی برخی دوستان و... از اطرافمان بیم داشته باشیم چون بعضی بعضی انسانها حق ستیز هستند و همیشه در مقابل حق واکنش منفی نشان می دهند. اما نحوه امر به معروف و نهی از منکرخیلی مهم است . مسلما اگر آمر به معروف، با درک درستی از طرف مقابل و ویژگی های روحی , اخلاقی و تربیتی او, شیوه ای کارساز و جذاب در امر به معروف برگزیند, عکس العمل مثبت طرف مقابل , بسیار بالا خواهد بود. پی نوشت ها : ملحقات رساله مراجع ، استفتاءات آیت الله خامنه ای س 1060 و س 1084 ، مجموعه اثار شهید مطهری ج 17 ، امر به معروف و نهی از منکر ، آیت الله نوری همدانی